انتهای کتاب تاریخ 1957 تا 1967 میلادی را دارد، سفر شب در 1967 در تهران چاپ و بعد از مدتی جمع آوری می شود، بهمن شعله ور به ترکیه و بعد آمریکا مهاجرت می کند و تا همین امروز هم دیگر هیچ خبری از چاپ مجددِ سفر شب نیست.
یادم هست مهدی یزدانی خرم در روزنامه ی شرق مطالبی درباره ی نویسندگانِ فراموش شده می نوشت که بهمن شعله ور هم یکی از آن ها بود-لینک این مطلب را پیدا کردم ولی متاسفانه لینکِ موجود کار نمی کند- و از همان جا کنجکاو شدم که «سفر شب» را بخوانم و از آن جا که فقط نسخه ی کپی و افست شده ی کتاب موجود است به ناچار این اواخر به یکی از این کپی های کم کیفیت رضایت دادم و صاحبِ سفر شب شدم.
سفر شب اودیسه ی «هومر» است که سودای نوشتن و بازیگری تئاتر را در سر دارد و روایت، سیری از روشنفکری تا جنون را در فصل پایانی طی می کند. حسین میر عابدینی در کتابِ فرهنگ داستان نویسان ایران درباره ی رمان سفر شب این طور آورده است: «این رمان را نخستین گزارش هنری از آرمان ها و ناکامی های نسلی دانسته اند که سال های جوانیِ خویش را در یخبندانِ اجتماعی پس از کودتای 28 مرداد 1332 گذراند.»
این اواخر در مقایسه با رمانِ «نگران نباش» مهسا محبعلی از سفر شب به عنوان نخستین رمان شهری نام می بردند که شهر دقیقا مثل یکی از شخصیت ها در رمان نقش دارد.
رمان در زمان خودش سبکِ پیش رو و نو یی دارد، نویسنده تقریبا علایم سجاوندی و نقطه گذاری را اصلا رعایت نکرده است. روایت با راوی دانای کل شروع می شود و در فصل های بعدی علاوه بر خود هومر که شخصیت اصلی داستان است، آقای پولادین، پدر هومر، نامادریِ هومر، اکبر شیراز و حسین دیپلمه که هر دو دوست هومر به شمار می روند و هومر می خواهد داستان زندگی شان را بنویسد بخش هایی از روایت داستان را بر عهده می گیرند، اما در فصلِ پایانی به یک باره با روایتی در هم مواجه می شویم که به نوعی از جنونِ هومر و بی هودگی همه آرمان هایی که دنبالشان می گشت و تسلیم شدنِ هومر در مقابل منفعت طلبی هایی که ازشان فرار می کرد خبر می دهد. و هرکدام از این قسمت ها را می توان نوشته هایِ هومر درباره ی هرکدام از این شخصیت ها هم به حساب آورد، نوشته هایی که در فضایی آشفته پرداخت شده اند و چشم اندازی از اوضاعِ اجتماعی زمانه ی خود به دست می دهند. علاوه بر چند صدایی بودن رمان، مدام با پرش های زمانی مختلف در طولِ داستان مواجه هستیم.
یکی از درخشان ترین فصل هایِ کتاب فصلِ تک گویی اکبر شیراز، لات و گردن کلفتِ شمیران است که با موتیفِ تکرار شونده ی ریختن عرق همراه می شود و به لحاظِ ساختن یک زبانِ خاص تقریبا بی نظیر است اما این قسمت ها تقریبا در بافتِ روایی داستان جایی ندارند و تنها توجیهی که نویسنده برایِ آوردن این قسمت ها در داستان آورده این است که هومر می خواهد داستان زندگی اکبر شیراز را بنویسد.
انتهای داستان تقریبا تمام شخصیت ها عاقبت تاریکی پیدا می کنند، تسلیمِ وضعِ موجود می شوند و جایی برایِ رستگاری باقی نمی ماند. تلاش هایِ هومر برای نوشتن به آن جنونِ پایانی می رسد، اکبر شیراز اعدام می شود، حسین دیپلمه آرزوی های خودش و تمام نقشه هایی که برای آینده کشیده بود را بیهوده و بر باد رفته می بیند و ارژنگ رفیقِ هومر در دانشکده ی پزشکی خودش را با شلیک گلوله می کشد و آن طور که از قولِ فروغ فرخزاد در ابتدای کتاب آمده است: « و شب هنوز هم گویی ادامه ی همان شب بیهوده است.»
بهمن شعله ور مدتی است که اقدام به تاسیس «کانون نویسندگان و هنرمندان ایرانی در تبعید» برایِ اتحادِ هنرمندانِ ایرانی در تبعید، چاپ و حمایت از آثاری که در داخلِ ایران امکان و اجازه ی چاپ ندارند و دفاع از آزادی بیان و قلم کرده است.
سفر شب- بهمن شعله ور- کتاب خوشه- 241 صفحه
قیمتِ کتاب هم بستگی به انصاف فروشنده و کرمِ شما بین شش تا ده هزار هزار تومان متغیر است.
+ بهمن شعله ور در ویکی پدیا+ یادداشت محمد علی سپانلو درباره سفر شب+ گفت و گوی روزنامه اعتماد با بهمن شعله ور+ سفر شب در کپو کوره+ سفری شبانه با شعله ور+ هنر و ادبیات ایران بعد از کودتای 28 مرداد+ گفتگویی خواندنی با بهمن شعله ور درباره سکوت چهل ساله و فعالیت هایش در آمریکا
قراره اين كتاب رو يك دوست ِ جان بهم بده اگه هنوز روي حرفش باشه!
مي خونمش حتما
سلام
از كجا بايد پيدا كرد اين كتاب را؟
دست دوم فروشی های خیابان انقلاب یا هر جا که بشه دنبال کتاب های نایاب گشت، ضمنا فایل پی دی اف اش هم حتما روی اینترنت برای دانلود هست.
خدایا مباد که گدا معتبر شود گر شود از خدا بی خبر شود
so what?