• آفتاب آمد دلیل آفتاب

دوست دارم از شور و هیجان خیابان های این شهر بگویم، دوست دارم از موج سبزی که دیروز و دیشب تمام خیابان های این شهر را گرفته بود بگویم، دوست دارم بگویم که مردم این شهر، دیشب انگار فریاد میزدند که: « ما خواب نیستیم. » دوست دارم از تجربه ی فوق العاده ی همراهی با این موج سبز برای نسلی بگویم که این جور اجتماعات را کمتر به چشمِ خودش دیده است. این همه میل به حرف زدن، گفتن، شنیدن، بی خوابی و اضطراب حتی با دوازده سال پیش هم قابل مقایسه نیست.دیروز و دیشب مردم چقدر مهربان تر شده بودند، همه حواسشان به هم بود.  خوشحالم که مردم این شهر دیشب این طور با هم همراهی کردند، خوشحالم که همه حواسشان بود که درگیری اتفاق نیفتد، که بهانه ای باشد تا باز عده ای آه و ناله شان را شروع کنند و کام مردم را دوباره تلخ کنند، خوشحالم که نیروی انتظامی هم با مردم همراهی کرد، خوشحالم که مردم این طور با شور و هیجان از نیروی انتظامی تشکر کردند. خوشحالم که همه دست به دست هم می دادند تا مردم از جلوی ستاد کاندیدای خاصی بگذرند و هیچ خطری تهدیدشان نکند. دیروز همه سبز شده بودند، وقتی می خواستم برای رسیدن به محل شروع راهپیمایی خودم را برسانم و هیچ تاکسی پیدا نمی شد، ماشین ها مدام بوق می زدند که من را به محل شروع تجمع برسانند. دیروز روز همراهی بود با تکرار این شعار: « برای نجات ایران و کرامت ایرانی آمده ام… » 

 امروز شاید آخرین فرصت برای دیدن شادی و خنده ی مردم باشد ولی می شود به شنبه ای فکر کرد که حتما از آن ماست. حالا وقت نشستن نیست، وقت سکوت نیست، بعد از انتخابات می شود نشست و درباره ی تمام اتفاقات این سال ها حرف زد. اعلام موضع و همراهی برای رهایی از وضع موجود نیاز اساسی امروز است حتی اگر خیلی چیزها ایده آل ما نباشد، فعلا باید به حداقل ها رضایت داد.

پی نوشت- یک: اگر زیادی شعاری و هیجان زده و نامرتب است به بزرگی خودتان ببخشید، بعدا سر فرصت می شود بهتر درباره ی شور و حال این روزها حرف زد.

پی نوشت- دو: بی سابقه ترین راهپیمایی نیم قرن اخیر در اهواز